Από πού 'σαι ποταμάκι...

Παλιότερα που τα βιβλία της Γλώσσας περιείχαν περισσότερη ποίηση, υπήρχε κάπου ένα ποιηματάκι του Ζαχαρία Παπαντωνίου με θέμα τη “γέννηση”, το “ταξίδι” και το “τέρμα” ενός ποταμού. Το ποταμάκι, λοιπόν ταξιδεύει, ταξιδεύει και ταξιδεύει… Ξεκινά από τις χιονισμένες κορυφές των βουνών, κατρακυλά στους βράχους, περνά από αφρισμένους καταρράκτες, μέσα από λιβάδια, κάτω από γέφυρες και τελικά χύνεται στη θάλασσα…

Και άντε πάλι απ’ την αρχή.

Από πού είσαι ποταμάκι;

-Από ’κείνο το βουνό.

-Πώς τον λέγαν τον παππού σου;

-Σύννεφο στον ουρανό.

-Ποια είναι η μάνα σου;

-Η μπόρα.

-Πώς κατέβηκες στη χώρα;

-Τα χωράφια να ποτίσω

και τους μύλους να γυρίσω.

-Στάσου να σε δούμε λίγο

ποταμάκι μου καλό.

-Βιάζομαι πολύ να φύγω

ν’ ανταμώσω το γιαλό.