Άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά...

Άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά…

Επιτέλους, μετά από μια κοπιαστική χρονιά για όλους φτάσαμε στο τέλος! Το ταξίδι κάπου εδώ τελειώνει. Αλήθεια, πότε πέρασε!!! Ξεκινήσαμε στις 11 Σεπτέμβρη του 2011 και να ’μαστε τώρα 9 μήνες μετά, έτοιμοι να αποβιβαστούμε από το καράβι της Α΄ τάξης και να πάμε για τη Β΄.

Σύνθημά μας ήταν από την πρώτη μέρα να είμαστε μία ομάδα. Να μάθουμε να συνεργαζόμαστε, να ακούμε προσεκτικά αυτόν που μιλάει, να μη τον διακόπτουμε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Δεν τα καταφέρναμε πάντα και συχνά μαλώναμε, φωνάζαμε και νευριάζαμε (πιο πολύ η κυρία Κατερίνα φώναζε).

Το ταξίδι μας ήταν κουραστικό. Και τι δεν μάθαμε: γραμματάκια στη σειρά, φωνούλες, συλλαβούλες, λέξεις, αριθμούς, ουσιαστικά, ρήματα, ι, η, υ, οι, ει, ε, αι, ο, ω, μονάδες, δεκάδες, ένα, πολλά, εξωσχολικά βιβλία… Ωχ, με πόνεσε το κεφάλι!

Και τι δεν κάναμε: παίξαμε θέατρο, χορέψαμε, ζωγραφίσαμε, ακούσαμε μουσική, γελάσαμε, κάναμε σκανταλιές, κάναμε λάθη, μαλώσαμε, γκρινιάξαμε, ζητήσαμε συγγνώμη…

Μάλλον όμως τα καταφέραμε. Τώρα είμαστε πιο σοφοί, πιο δυνατοί και έτοιμοι για τις καλοκαιρινές διακοπές μας!

Λοιπόν, μικρά μου δεν είστε πια πρωτάκια! Για τη συνέχεια της σχολικής σας ζωής σας εύχομαι να είστε πάντα ξεφτεράκια, όχι μόνο στα μαθήματα, αλλά και στα παιχνίδια, στις φιλίες, παντού.

Σας έχω στην καρδιά μου!

Καλό καλοκαίρι σε όλους!!!