ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Την τελευταία μέρα πριν το Πάσχα φτιάξαμε λαμπάδες. Στην τάξη της Α΄ τάξης, πρωτάκια και δευτεράκια δουλέψαμε μαζί και ιδού το αποτέλεσμα:

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Το δέντρο που έδινε

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά...κι αγαπούσε ένα αγοράκι". Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.

Γραμμένο και εικονογραφημένο από τον προικισμένο και πολυσύνθετο Σελ Σιλβερστάιν, αυτό το τρυφερό και παραβολικό παραμύθι καταφέρνει να συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας. 

Τα κόκκινα αυγά

Τις πληροφορίες τις έφερε ο Φωκάς

Τα κόκκινα αυγά αποτελούν σύμβολο για τη γιορτή του Πάσχα και δείχνουν τη χαρά για την γιορτή αυτή. Τα κόκκινα αυγά συμβολίζουν τη χαρά για την Ανάσταση του Χριστού. Το αυγό είναι σύμβολο της ζωής. Όταν το πουλάκι σπάζει το τσόφλι του αυγού και βγαίνει έξω, θυμίζει τη μεγάλη στιγμή που κύλησε η πέτρα από την είσοδο του μνημείου του τάφου του Ιησού. Έτσι όπως από τον τάφο ξεπήδησε η ζωή, με το τσούγκρισμα των αυγών συμβολίζεται η νέα ζωή που φέρνει η Ανάσταση. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα που είναι το πρωταρχικό στοιχείο της ζωής.

Τα έθιμα του Πάσχα

Τις καρτέλες τις πήρα από www.http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/  

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΕΘΙΜΑ από το Πήλιο Μαγνησίας

Γράφει ο Απόστολος Χ. 

Τα Λαζαράκια
Το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά στολίζουν καλάθια με λουλούδια, βάζουν μέσα μια κούκλα και πάνε στα σπίτια του χωριού για να τραγουδήσουν το "Λάζαρο". Οι νοικοκυρές τους δίνουν αυγά και γλυκά.

Τα Βάγια

Την Κυριακή των Βαΐων τα νιόπαντρα ζευγάρια πάνε στην εκκλησία καλάθια με μικρά μπουκέτα λουλουδιών. Μετά τη Λειτουργία ο παπάς τα μοιράζει στον κόσμο.

Οι κοκκώνες

Τη Μεγάλη Πέμπτη οι νονάδες φτιάχνουν τις κοκκώνες για να τις δώσουν το Μεγάλο Σάββατο στα βαφτιστήρια τους. Η κοκκώνα είναι μια γλυκιά κουλούρα και στη μέση έχει ένα κόκκινο αυγό.

Θα σ' αγαπώ ό, τι κι αν γίνει

Αξίζει να διαβάσετε αυτό το υπέροχο παραμύθι της Ντέμπι Γκλιόρι, το οποίο υπάρχει και στο Ανθολόγιό μας. Έχει να κάνει με την αγάπη, η οποία είναι σαν τ' αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει.

ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ- ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΛΕΚΙ

Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ

Μουσική: Νότης Μαυρουδής, Στίχοι: Μέλπω Ζαρόκωστα

Από το δίσκο "Χάρτινο Καράβι"

Πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών (Πορτογαλία 1990)

Δημιουργός video clip: Μαργαρίτα Πάσχου

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στο Παραλίμνιο Ιωαννίνων επισκεφθήκαμε τη Δευτέρα, 15 Απριλίου. Η Δημοτική Αστυνομία της πόλης μας, μας υποδέχθηκε και μας μίλησε για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ). Μέσα από την οπτική επαφή με τα σήματα, οι μικροί μαθητές ευαισθητοποιήθηκαν σχετικά με τους κανόνες και τη συμπεριφορά που πρέπει να έχουν ως πεζοί, αλλά και ως μελλοντικοί οδηγοί.

                                      

Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων

Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων είναι το μεγαλύτερο Ευρωπαϊκό θαλάσσιο πάρκο και το πρώτο στην Ελλάδα. Οι προσπάθειες για την προστασία της περιοχής ξεκινούν από τις αρχές του 1970. Στις 31 Αυγούστου του 2986, υπογράφηκε η πρώτη απόφαση από το νομάρχη Μαγνησίας για την προστασία της μεσογειακής φώκιας (Monachus monachus) και των βιοτόπων της. Περιλαμβάνει εκτός από τη θαλάσσια περιοχή, το νησί Αλόννησο, 6 μικρότερα νησιά (Περιστέρα, Κυρα-Παναγιά, Ψαθούρα, Πιπέρι, Σκάτζουρα και Γιούρα, καθώς και 22 βραχονησίδες.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων, επισκεφθείτε την παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.alonissos-park.gr/

Ποια είναι η φώκια Μονάχους-Μονάχους;

Το λατινικό όνομα της Μεσογειακής φώκιας Μονάχους-Μονάχους προέρχεται από τη λέξη "μοναχός", δηλαδή καλόγερος, γιατί οι δίπλες στο λαιμό της θυμίζουν τις πτυχές από τα ράσα των μοναχών. Το βάρος της μπορεί να ξεπεράσει τα 250-300 κιλά και το μήκος της τα 3 μέτρα. 

Οι θηλυκές Μεσογειακές φώκιες γεννούν ένα μικρό κάθε χρόνο. Τα μωρά γεννιούνται με ένα λευκό σημάδι στην κοιλιά, αλλά μετά από δυο μήνες αλλάζουν χρώμα και γίνονται γκρι ή μπεζ, σαν ενήλικες φώκιες. 

Οι λόγοι που η Μεσογειακή φώκια απειλείται με εξαφάνιση είναι πολλοί. Τα μεγάλα ψαροκάικα και οι δυναμίτες θανατώνουν πολλούς θαλάσσιους οργανισμούς και καταστρέφουν τα αυγά τους με αποτέλεσμα η τροφή της να λιγοστεύει. Επίσης, τις καταδιώκουν γιατί προκαλούν ζημιές στα δίχτυα και στα παραγάδια των ψαράδων, στην προσπάθεια τους να βρουν τροφή. Άλλες πάλι παγιδεύονται στα δίχτυα κάτω από το νερό και πνίγονται. Μεγάλο πρόβλημα είναι και η καταστροφή των ακτών, που κτίζονται ή πλημμυρίζουν από τουρίστες. Έτσι, λιγοστεύουν συνεχώς τα μέρη που μπορεί να αναπαυθεί και να γεννήσει με ησυχία.Από την άλλη, τα σκουπίδια και οι τοξικές ουσίες που ρυπαίνουν τη θάλασσα, παγιδεύουν ή σκοτώνουν και τους οργανισμούς από τους οποίους τρέφεται.
Για περισσότερες πληροφορίες για τη Φώκια Μονάχους-Μονάχους, πατήστε εδώ.

Ισορρόπησε τη ζυγαριά

Το είδα στον ζωηρό μαθητή της δευτέρας   

Μαθαίνω την ώρα

Doodle for google

Η Google καλεί τους μαθητές των ελληνικών σχολείων να χρησιμοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους και να επανασχεδιάσουν το λογότυπό της, το doodle.Θέμα του διαγωνισμού είναι "Η Ελλάδα μου"! Ένας τυχερός μαθητής θα δει το έργο του να εμφανίζεται στην αρχική σελίδα της Google (www.google.gr) την οποία βλέπουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε ημέρα και θα κερδίσει επιπλέον δώρα. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την εξής διεύθυνση: http://www.google.gr/doodle4google/

Εμείς επιστρατεύσαμε όλη την καλλιτεχνική μας διάθεση και να τα αποτελέσματα: 

Μένω, δένω, πλένω

Τα δικαιώματα του μικρού αναγνώστη

Γιατί το διάβασμα είναι πάνω απ΄όλα ευχαρίστηση! Κάνε κλικ πάνω στην εικόνα για να δεις καλύτερα τα 10 δικαιώματα του μικρού αναγνώστη.

Ψέμα Πρωταπριλιάτικο

Θυμηθείτε το "Ψέμα Πρωταπριλιάτικο" της Σοφίας Γαβριηλίδου, το οποίο είναι βέβαια πάντα επίκαιρο.

- Κάποτε, μια Πρωταπριλιά, γεννήθηκε ένα ψέμα.
- Μπα! Και τι χρώμα είχε;
- Άσπρο, όταν όμως θύμωνε ή ντρεπόταν, κοκκίνιζε.
- Κι εγώ το παθαίνω αυτό. Και τι έγινε με αυτό το ψέμα;

Το άσπρο ψέμα, πρωί-πρωί Πρωταπριλιάς, μόλις γεννήθηκε, πήγε στην αυλή ενός σχολείου, ακριβώς την ώρα που χτυπούσε το κουδούνι. Τα παιδιά μόλις το είδαν, το αγάπησαν αμέσως. Το ίδιο και οι δάσκαλοι και ο διευθυντής. Τα παιδιά θέλησαν να το κρατήσουν στο σχολείο τους. 

- Τι όμορφο ψέμα είσαι εσύ! είπαν και ο διευθυντής του έκανε επίσημη πρόταση να μείνει στο γραφείο, μαζί του.
- Ήταν Πρωταπριλιά, γι΄ αυτό το αγάπησαν. Γιατί τα ψέματα κανείς δεν τα συμπαθεί. 

- Τελικά έμεινε το ψέμα στο σχολείο;
- Όχι, προτίμησε να φύγει. Πήγε βόλτα στην αγορά. Οι καταστηματάρχες άνοιγαν χαρούμενοι την πόρτα να περάσει μέσα. Όλοι ήθελαν να το κρατήσουν κοντά τους.
- Θα σε βάλω στη βιτρίνα, προσφέρθηκε ένας βιβλιοπώλης.
- Θα τρως όσα γλυκά θέλεις, του είπε ένας ζαχαροπλάστης.
- Θα γίνεις διευθυντής, το διαβεβαίωσε ο ιδιοκτήτης ενός σούπερ μάρκετ. 

Όμως το ψέμα κούνησε παιχνιδιάρικα το κεφάλι του κι έφυγε χοροπηδώντας. Καθώς περπατούσε στα πεζοδρόμια, τα αυτοκίνητα σταματούσαν δίπλα του και κόρναραν δυο φορές για να το χαιρετήσουν. Μα όλοι το αγάπησαν αυτό το ψέμα;

- Ναι, όλοι. Και τα δέντρα και τα πουλιά και ο ήλιος. Και όταν πήγε στην παιδική χαρά να παίξει, οι κούνιες στριφογύριζαν σαν τρελές από τη χαρά τους. Ύστερα κάθισε σε ένα παγκάκι να ξεκουραστεί.
- Και λοιπόν;

Τότε πέρασε μια γιαγιά.
- Ζήτω! φώναξε από τη χαρά της σαν το είδε. Μα εσύ λάμπεις πιο πολύ κι από τον ήλιο! Αχ, και να' σουν αλήθεια! Το άρπαξε και χόρεψε μαζί του έναν ξέφρενο χορό.
 

Ένας δημοσιογράφος που πέρασε από δίπλα του, καθώς πήγαινε στη δουλειά του, στάθηκε και το κοίταξε καλά-καλά.
- Θα σε κάνω πρώτη είδηση! του είπε σοβαρά.
 

Το ψέμα χαμογέλασε κι έκανε να φύγει, μα ήταν λαχανιασμένο και είχε χάσει τη σβελτάδα του από τον πολύ χορό. Ο δημοσιογράφος το έβαλε στην τσάντα του, μαζί με τα χαρτιά του και το μαγνητοφωνάκι του, και κίνησε για τον τηλεοπτικό σταθμό. Το ψέμα έγινε πρώτη είδηση στο απογευματινό δελτίο ειδήσεων. Ακούστηκε σε όλη τη γη. Όλοι ανατρίχιασαν και δάκρυσαν. Δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι συνεδρίασαν. Αποφάσισαν ομόφωνα να αλλάξουν το ψέμα και να το κάνουν αλήθεια.

Ήταν πολύ όμορφο για να είναι ψέμα. Έτρεξαν στον πρωθυπουργό της χώρας. Εκείνος τους άκουσε προσεκτικά. Ήταν ανήσυχος. Ήθελε λίγο να σκεφτεί. Η ώρα περνούσε και ο πρωθυπουργός δεν είχε αποφασίσει ακόμη. Αργά το βράδυ ανακοίνωσε την απόφαση του:

- Όχι! Δε γίνεται! Γεννήθηκε ψέμα και δεν αλλάζει. Δεν είναι παρά ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα.
- Μα ποιο ήταν τελικά αυτό το ψέμα;
- Το ψέμα ήταν ότι η πείνα εξαφανίστηκε από τη γη! 

2 Απριλίου-Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιερώθηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο, στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός συγγραφέας Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Yoyng People-IBBY) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Το μήνυμα του 2013

Διαβάζουμε, εγώ κι εσύ.
Τα γράμματα γίνονται λέξεις
κι οι λέξεις έπειτα, όλες μαζί,
γίνονται βιβλία να διαλέξεις.
Άκου πώς ψιθυρίζουν!
Ποτάμια στις σελίδες κελαρύζουν,
αρκούδες τραγουδούν,
όταν το φεγγάρι αντικρίζουν.
Μπαίνουμε σε κάστρα φοβερά.
Δέντρα σκαρφαλώνουν ως τα σύννεφα.
Γενναία κορίτσια πετούν θαρρετά,
αγόρια ψαρεύουν άστρα λαμπερά.
Εσύ κι εγώ διαβάζουμε μαζί,
"βιβλιοχαρά" σ΄ όλη τη γη. 
Συγγραφέας: Pat Mora
Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Γράμματα από το μέτωπο 1912-13 και Γκρίχου

Μία ιδιαίτερη, πρωτότυπη παράσταση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28 και Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013, μέσα στο Κάστρο των Ιωαννίνων. Το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, γιορτάζοντας τα 30 χρόνια λειτουργίας του και τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης μας, παρουσίασε στον ιδιαίτερο χώρο του Σουφαρί Σεράι, όπου φιλοξενείται και η έκθεση του Θ. Παπαγιάννη, για πρώτη φορά πανελληνίως το έργο "Γκρίχου" του Δημοσθένη Παπαμάρκου. "Γκρίχου" θα πει, ύψωσε το ανάστημά σου, αναστήσου, εξεγέρσου. Ο ηθοποιός Μιχάλης Μπίζιος, μαζί με μαθητές του σχολείου μας, συμμετείχαν στο πρώτο μέρος,  διαβάζοντας αποσπάσματα από γράμματα Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι πολέμησαν στο μέτωπο κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων το 1912-1913. Πρωταγωνιστής του θεατρικού αυτού δρώμενου ήταν ο Δημήτρης Πετρόπουλος, πολύ γνωστός ηθοποιός που κατάγεται από την Ήπειρο. Μαζί με τα γλυπτά-φαντάσματα του Θ. Παπαγιάννη, τη συνοδεία Ηπειρώτικων ακουσμάτων κατάφερε να μας κάνει να αναβιώσουμε ένα αντάμωμα με τους νεκρούς μας.

Ο Δημήτρης Πετρόπουλος έγραψε για το έργο:
«Αυτός ο λαός δεν προσκυνάει κανέναν παρά μόνο τους νεκρούς του» λέει ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος. «Ουκ είθισται τοις Έλλησι προσκυνέειν».

Εμείς ήρθαμε εδώ για ν΄ ανταμώσουμε με τους νεκρούς μας. Χωρίς φόβο. Χωρίς μελαγχολία. Ν΄ ακούσουμε τι έχουν να μας πουν, να πούμε τα δικά μας, να θυμηθούμε τα παλιά, να οργανώσουμε το μέλλον. Χωρίς τη μνήμη, αύριο δεν υπάρχει. Ούτε αλήθεια. Μονάχα ερημιά. Απέραντη.